Ik had er al veel over gelezen. De nieuwe Indische middenklasse. Met meer dan 250 millioen zouden ze ondertussen zijn. Even groot of zelfs groter dan de Amerikaanse middenklasse. Mensen die geld hebben om gsms, TV's computers en andere hebbedingetjes te kopen. En vooral ook mensen die geld hebben om op reis te gaan. Aan toerisme te doen dus. Ik zie ze meer en meer in de Europese grootsteden als ik daar voor de Zigeuner aan het rondrijden ben. Maar de grote meerderheid gaat natuurlijk in eigen land op reis. En dat is fantastisch. Voor mij dan toch.

Indië was en is een land dat me al jaren interesseerde. Maar het stond nooit erg hoog op mijn prioriteitenlijstje. De verhalen die je erover hoorde waren niet echt bemoedigend. Toiletten die onvoorstelbaar smerig zijn. (Vandaar dat ik al 2 keer in China ben geweest om te oefenen). Massa's bedelaars die je leterlijk van je af moet slaan. Extreem opdringerige verkopers en andere charlatans bij alle bezienswaardigheden. Vieze smerige hotels (in de reisgidsen staat nog steeds om teensletsen mee te nemen vanwege de vuile douches). Benedenmaats transport. Een Bureaucratie die het als haar missie ziet om alles in Indië zo gecompliceerd mogelijk te maken. En ga zo maar door.

De bureaucratie is er nog steeds. Ik heb een Indisch telefoonnummer nu. Gekocht bij een straatventer met een winkeltje van net geen meter lang en een halve meter diep. Het toilet bij mijn opa in de tuin was groter. Keuze uit een paar netwerken waaronder Vodafone. Dan begon het. Paspoort. Niet gewoon overschrijven, neen moest in tweevoud samen met het Visum gecopieerd worden om bij het aanvraagformulier (met geldige pasfoto) gevoegd te worden. Bij de spoorwegen idem dito : Voor elk ticket een apart aanvraagformulier invullen met volledig adres, paspoortnummer, nummer van de trein, datum van de reis, leeftijd, geslacht. Even internetten in een internetcafé. Al naargelang het humeur van de bediende, paspoort laten zien, telefoonnummer opgeven etc. Zelfs de privébedrijfjes houden echt wel van bureaucratie.

Maar ik had het over de nieuwe middenklasse dus. Van de bureaucratie zijn ze nog niet verlost. (Ze zullen er voor een deel zelf in werken vrees ik). Maar vooral dankszij hun reislust zijn er overal nieuwe hotels bijgekomen. Hier in Aurangabad betaal ik 9 euro voor een kamer met natuurstenen vloer, douche, westers toilet, zowaar een kleerkast, tafel en krukje en een flatscreen tv. Nog geen kakkerlak gezien. De spoorwegen hebben ondertussen een website waar je als buitenlander wel boeken maar niet betalen kan (tenzij je een visakaart van een Indische bank hebt) maar de meeste treinen hebben airco slaapwagons en die zijn redelijk comfortabel. Voor de lange afstand zijn er comfortabele slaapbussen beschikbaar. Maar vooral, als Westerse toerist ben je een minderheid, een enkeling in een zee van Indische toeristen. En de opdringerige verkopers en charlatans die onvermijdelijk bij alle bezienswaardigheden rondhangen hebben dat ook door. Waarom die nukkige westerling achterna lopen en blijven zeuren als de Indiërs naar je standje toekomen en vol overgave je winkel (matje op de grond) leegkopen. Het doet me denken aan de bolletjes met water in waar je mee moest schudden zodat het erin sneeuwde waar we vroeger mee terug van zee kwamen. Nu koopt geen mens bij ons dat soort dingen nog. Maar hier zitten we met een eerste generatie toeristen en die moeten het thuisfront toch kunnen overbluffen met de tastbare bewijzen van hun nieuwe status als toerist. Een zegen dus. Een ware bevrijding voor de enkele westerling die er nog tussen loopt.

Vandaag heb ik Ellora bezocht, geheel terecht een UNESCO monument. Ze zullen er wel geweest zijn maar ik heb er geen andere Europeanen gezien. De verkopers van postkaarten, gidsboeken en andere komen nog wel naar je toe, maar na de 3de keer 'No thank you' heeft zelfs de traagste onder hen door dat hij zijn tijd aan het verliezen is en hij ondertussen al 3 Indische families een pakje postkaarten had kunnen slijten. Fantastisch dus, die Indische middenklasse, de verkopers blij, want ze kopen dat het niet mooi meer is die 'Nieuwe toeristen'. En ik nog veel blijer want je hoeft nu alleen nog de vliegen van je af te slaan.
Wat er van de bedelaars geworden is weet ik niet. Maar in Mumbai (Bombai) toch geen kleine stad heb ik wel door een stukje bidonville gewandeld, maar dat zijn mensen die in zeer armoedige in elkaar geflanste krotten leven op land dat van god weet wie is (zonder rechtszekerheid of ze er kunnen blijven dus). Maar over het algemeen hebben deze mensen een bezigheid/beroep. Ik heb twee straten door zo'n wijk gewandeld en niemand heeft me aangesproken voor geld.

In de trappenhal van het hotel lagen er 's ochtends om 6 uur wel enkele mensen op een stuk karton te slapen. Er zaten wel wat bedelaars in Mumbai, maar in de Nieuwstraat in Brussel zie je er zeker zo veel.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat iedereen het goed heeft hier. Als je uitgaat van een middenklasse van 250 miljoen mensen schieten er nog altijd 750 miljoen mensen over. En die behoren niet tot de upperclass. De rurale boeren die al generaties lang systematisch in een schuldenspiraal zitten. Mijn risjkachauffeur (een risjka is een gemotoriseerde driewieler) moest ik voor de hele dag 550 roepie betalen. Ik heb het afgerond naar 600 (9 reuro) en hij was er erg blij mee. Hij reed met zijn eigen risjka. Ik heb er geen idee van of ze hem bij de middenklasse tellen of bij die 750 miljoen anderen.

Over het algemeen zijn het de proffesionals, universitair geschoolden die het goed hebben en tot de middenklasse gerekend worden. Wie het van handenarbeid moet hebben, zelfs geschoolde ambachtslieden, verdient hier in Indië een peulschil.
Je eet hier in een goed restaurant met moderne grootscherm flatscreen TV en Airco vegetarisch voor 2à3 euro, met vlees erbij voor 3à6 euro. Vanavond was ik in Tandoor, een restaurant dat aangeraden werd in de rough guide, gaan eten. Nu zodra ze in Thailand, Cambodia, Vietnam, Indonesië... door hebben dat ze in de westerse reisgidsen zijn opgenomen gaan de prijzen stijl omhoog. Gisteren was ik er ook en zat er 1 frans koppeltje. Vandaag was ik de enige westerling. Een vegetarische 'Hot sizzling plate' een gietijzeren pan die gloeiheet van het vuur voor je gezet wordt met je eten met fantastisch lekker eten, een liter mineraalwater en een koffie achterna kwam net onder 3 euro. Ook weer dankszij de nieuwe middenklasse die er 95% van het clienteel vormen en geen boodschap hebben aan prijsstijgingen vanwege opgenomen in de boekskes voor de Westerlingen. Maar of de eigenaar er genoeg aan overhoudt om het legioen kelners een riant loon van te betalen betwijfel ik.

Het blijft dus een maatschappij met 2 snelheden. En net zoals in Thailand heeft de middenklasse er geen boodschap aan dat de armen meer gaan verdienen want dat zou betekenen dat zij meer moeten betalen voor taxi's, restaurants, loodgieters, meubels .... De vraag is maar hoe lang de loodgieters, metselaars, kelners, taxichauffeurs, boeren dat gaan blijven goed vinden.