De eerste indrukken hier zijn overeldigend. Ethiopië is een prachtig land. Volgens de wereldbank kent het land het laatste decennium een gestage economische groei. Dat is vooral in de steden te merken, er heerst een ware bouw boom. Overal worden heuse wolkenkrabbers (tot 20-30 verdiepingen) opgetrokken. Hier in Bahir Dar wordt een voetbalstadion gebouwd waarop menig Belgisch eerste klasser jaloers zou zijn. Maar het contrast met het platteland is groot. In heel Zuid Oost Azië zie je ook op het platteland en in de regionale stadjes tekenen van welstand. Mooiere huizen, (niet voor iedereen maar in elk dorp heeft er wel iemand of verschillende mensen een mooie nieuw stenen huis) maar vooral Japanse Moto's(of Chinese cloontjes) , de halfautmaatjes van 125 CC zijn van Vietnam tot Laos en Cambodia mateloos populair en je ziet ze overal.

Hier heb ik er nog geen gezien. Enkele motoren in Addis Ababa maar verder niks. Wel massa's fietsen, voor een keer geen chinese maar stokoude Europese occasies die hier naarstig 'gerenoveerd' worden. De huizen op het platteland zijn zonder uitzondering lemen hutjes en liggen er erg armoedig en vies bij. Tuinen, fruitbomen, beter verzorgde huizen, je ziet het niet.

Toch laat het land een erg positieve indruk na. Het gaat er allemaal zeer gediciplineerd aan toe. De bussen vertrekken zoals meestal in de derde wereld als ze vol zijn. Maar vol betekent hier 1 passagier per stoel en de favoriete geit of kip kan eventueel als baggage op het dak mee. Maar geen passagiers die staan/hangen/op de vloer zitten en al zeker niet op het dak. Nachttransport van passagiers is verboden. De algemene indruk is dat de Ethiopiërs een behoorlijk onderwijs genoten hebben, ook een idee hebben van wat een wegcode is en er zich aan houden. Tussen Addis Abeba en Bahir Dar hadden we zowaar een luxe bus die ooit airconditioning gehad had. Dat ze niet meer werkte kan in dit klimaat nauwelijks een probleem genoemd worden en de reis was al bij al comfortabel.

De rit was buitengewoon indrukwekkend. De kloof van de Blauwe Nijl doet aan de Grand Canyon denken. Je daalt meer dan 1000 meter, steekt een brug over en dan weer klimmen. Waar de motor meermaals protesteerde, de klim duurde dan ook eindeloos lang.

Bahir Dar is een moderne stad in volle expansie, mooie brede (dikwijls 4 baans) lanen met palmbomen in het midden en er is hier, meer nog dan in Addis Abeba een bouw boom aan de gang. Gisteren hebben we een boottocht op Lake Tana gedaan en enkele kloosters bezocht. Vandaag zijn we met de lokale bus 30 km verder naar de watervallen van de Blauwe Nijl bij Tis Isat gegaan en daar een wandeling van ongeveer 1 1/2 uur gemaakt. Prachtig gewoon.

De foto's tot gisteren heb ik op Facebook geplaatst. De rest volgt. Vanmiddag hebben we hier in de supermarkt eten gekocht voor onze trekking over 3 dagen in de Simien Mountains. Dat zou een eerste absoluut hoogtepunt van de reis moeten worden. Morgen gaat het naar Gonder, Ethiopië's eigen Camelot, met verschil dat het hier geen legende is maar een echte stad met Middeleeuwse burchten en paleizen (aldus de Lonely Planet).

Wordt vervolgd...